YOLCUDUR ABBAS, BAĞLASAN DURMAZ




İşte zamanı geldi. Hayatımın bir devrini kapayım, yeni devrini açmanın vakti geldi. Bu akşam Ankara'daki son saatlerimi yaşıyorum. Artık Ankara maceramın sonuna geldim. Yeni maceralara yelken açıyorum. 

Ben genellikle fazla bağlanan insanlardanım, bazı şeyleri zor bırakırım. Her ne kadar burada olmak istemeyip yıllardır kendimi yırtsam da, ayrılık vakti gelince zor geldiği doğrudur. Alıştığım (nefret etmiş olsam bile) bir işim, sevdiğim arkadaşlarım, her gün bayılarak kendimi attığım yatağım, sevdiğim sevmediğim insanlar, kardeşim, anneannem... Geride bırakması zor oluyormuş meğer. Ama sürekli şunu düşünüyorum. Bana iyi gelecek. Artık daha az sorumluluk ve daha az stres ile mutlu olacağım. Hastalıklarım geçecek. Gitmem lazımdı. Gidiyorum.

Cuma günü, iş yerimdeki son günümdü. Sabahtan dağıtmaya başladım anılarımı. Herkese benden bir parça bırakmak istedim. Özenle arazilerden topladığım taşlarım, severek büyüttüğüm kaktüslerim, içinde rengarenk kalemleri barındıran kalemliklerim, hepsini bir bir arkadaşlarıma dağıttım. Tüm gün benden arda kalan işler yüzünden arkadaşlarım sıkıntı yaşamasın diye bitirebildiğim kadar iş bitirdim. Son dakika geldi çattı. Vedalaşma faslı başladı. Hepsine koklaya koklaya sarıldım. Sanki hiç dönmeyecekmişim gibi. Belki de dönmem belli mi olur, hayat bu! Arada sırada geleceğimi söyleyerek kucakladım hepsini. Duygusal anlar yaşadık tabi ki... En zoru 2011 yılında bu şirkete geldiğimden beri canım olan arkadaşım, eski oda arkadaşım, dert ortağım, can dostum Sonnur'dan ayrılmak oldu. Servise binene kadar erteledim vedalaşma faslını. Ama en sonunda sarılıp başladık ağlamaya. Ayrılamadık bir türlü. Kolay değil. Her Allah'ın günü birlikteydik, her gün dedikodu yaptık, ağladık, güldük, çok fena tartıştık, yeri geldi küstük, dik durduk, birlikte çöktük, başım her sıkıştığında yanımdaydı. Bir nevi ablam sayılır. Çok şey paylaştık. Şimdi uzun süre sonra ilk kez bu kadar fazla ayrılacağız. Zor geldi geride bırakmak. 

Cumartesi günü de diğer can parçamdan ayrılma faslı gelmişti. Gizem. Yol arkadaşım, dert ortağım, zor zamanlarımın çaresi, kıvırcık kara koyunum, içini bildiğim, dışarıya hiç bir şeyi belli etmeyen, ketun, gizemli arkadaşım. Bir nevi kardeşim sayılır. Hiç veda muhabbetine girmedik, ama arada ayyyy :( vs ifadeler eksilmedi. Giderayak saçlarımın uçlarına ombre yaptırdım ona. Kalıcı hatıra olsun dedik. Geyik yaptık ve gitti. 

Herkesi geçtim. Benim küçük süt kuzum, bir nevi çocuğum, evimin asi kızı, beni delirten ama hayatta hiçbir şeye değişmeyeceğim, aşkım kız kardeşimden ayrılmak en zoru. İçim bildiğin yanıyor. Ama onun da ayaklarının üstünde durma vakti geldi. Tıpkı benim biraz dinlenme vaktimin geldiği gibi. Her ne kadar deli gibi kavga etsek, bir birimizi zıvanadan çıkarsak da et ve tırnak olduğumuz doğrudur. Biraz onu burada yalnız bırakacağım için vicdan azabı çektiğim doğrudur. Ne yapayım ya. Küçüğüm o benim. Kıyamıyorum. Kız geldi 23 yaşına, ben hala utanmasam elimle besleyeceğim çocuğu. Neyse neyse onunla vedalaşmıyorum. Vedalaşmayacağım da. Daha bunun kurban bayramı var, 29 Ekim'i var,  seçimi var... Değil mi? Vedalaşmak yersiz olur.

Evet Gri Ankara, Ata'mın yuvası, okullar diyarı, memurlar şehri, hem canlı hem ölü Ankara. Benden bu kadar. Kendine iyi bak. Yolcudur Abbas bağlasan durmaz. Sadece iyi günlerde görüşmek dileğiyle sevgili Ankara...

8 yorum:

  1. Mesele zaten gitmek değil ki,bırakacaklarına veda etmek.Zordur vedalar hep :( Fakat üzülme umarım gönlünce olur her şey. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 22 Ekimliyim ben de :D
      Umarım kendimi bulurum. Teşekkürler :)

      Sil
  2. Her sey ama her sey gonlunce olsun insallah cok mutlu ve huzurlu olursun canim :)

    YanıtlaSil
  3. Blog keşif etkinliğinden geliyorum bloğunuzu ekledim.Ben de bloğuma beklerim bloğum: http://guzelvekulturluyum.blogspot.com.tr/
    Güzellik ve bakımın yanısıra kültürel paylaşımlar da yapmaktayım sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Blogunuza üye oldum. Teşekkür ederim. Sevgilerimle:)

      Sil
  4. Merhaba ben blog keşif etkinliğinden buldum sizi ve yazılarınız çok samimi ve yaratıcı herşey gönlünüzce olsun hayatınızda güzel tesadüfler eksik olmasın benden bloğuma beklerim :) http://fatofotofan.blogspot.com.tr/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim güzel yorumunuz için. Bir süredir seyahatte olduğum için yazamıyorum. Yakında yeni yazılarımla döneceğim. Sizin blogunuza da üye oldum. Sevgiler :)

      Sil